اصول و مفروضات حسابداری همان همان رهنمودهایی برای فهم بهتر و کاملتر در زمینه حسابداری می باشند. در ادامه کلماتی چون فرض، اصل، خصوصیات کیفی، به عنوان پیشوند برای واژگانی نظیر شخصیت، تداوم، واحد پولی، بهای تمام شده و قابل اتکا بودن، به منظور درک شمااز مفهوم این واژگان کلیدی، معرفی می گردند.
در این مقاله می خوانید:
حسابداری رهنمود های مشخصی دارد. رهنمودهایی که نحوه اندازه گیری، داده پردازی و مخابره اطلاعات مالی را به حسابداران نشان می دهند، تماماً تحت کنترل و برگرفته از اصول پذیرفته شده حسابداری می باشند. اصطلاح "اصول حسابداری" بسیار وسیع است. اصول پذیرفته شده حسابداری نه تنها شامل اصول است. بلکه مفروضات و روش های مناسب دستیابی به اطلاعات حسابداری را نیز در بر می گیرد. این اصول، قواعد، احکام و روش های که در طول تاریخ مورد قبول حسابداری بوده است را نیز در بر می گیرد. اصول پذیرفته شده حسابداری براساس یک چارچوب مفاهیم نظری که توسط کمیته استانداردهای حسابداری مالی تدوین شده، استوار است. در این چارچوب هدف اصلی گزارشگری مالی تهیه اطلاعات مفید برای سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان می باشد. اطلاعات برای مفید بودن باید مربوط، قابل اتکا، قابل مقایسه و قابل فهم باشند.
اگر بخواهیم مفروضات حسابداری را طبقه بندی کنیم می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم .
یکی از اساسی ترین مفروضات حسابداری، فرض شخصیت حسابداری است. برای مقاصد حسابداری و گزارشگری مالی هر موسسه و یا بخش هایی از ان یک شخصیت جداگانه فرض شده که مستقل از شخصیت مالک یا مالکین آن می تواند معاملاتی انجام دهد. از نقطه نظر حسابداری، باید مرزهای هر واحد تجاری به وضوح مشخص باشد. مفهوم واحد جداگانه در حسابداری در بخش های یک سازمان بزرگ و در واقع در هر واحدی که نیاز است، ارزیابی بصورت جداگانه ای صورت گیرد، کاربرد دارد. خلاصه اینکه مبادلات واحد های تجاری مختلف نباید با یکدیگر و یا با مبادلات مالک یا مالکین ان ادغام شود. هر واحد تجاری باید مجزا و منفک ارزیابی شود.
بیشتر بخوانید: حسابداری دوبل یا دو طرفه چیست؟
دلیل دیگری برای اندازه گیری دارایی ها به بهای تمام شده تاریخی، مفهوم تداوم فعالیت می باشد. در این مفهوم فرض بر این است که واحد تجاری، برای مدت زمان مدیدی در آینده به فعالیت خود ادامه خواهد داد. هدف از تحصیل اغلب دارایی ها نظیر ملزومات، زمین، ساختمان و اثاثه که به آن ها منابع اقتصادی اطلاق میشود استفاده از ان ها می باشد و به هیچ عنوان فروش ان ها مد نظر نیست. در تداوم فعالیت حسابداران فرض می کنند واحد تجاری برای مدت کافی به فعالیت خود ادامه خواهد داد و دارایی موجود برای رسیدن به اهداف مورد نظر مصرف خواهند شد.برای درک بیشتر مفهوم تداوم فعالیت تصور کنید موسسه ای در روال غیر عادی برای انجام یک قرارداد دو ساله تشکیل شده و اکنون پس از گذشت این مدت و انجام کار به جای فرض تدام فعالیت قصد انحلال دارد و می خواهد تمام دارایی های خود را به فروش رساند. در این صورت گزارش ارزش جاری بازار روش مناسبی برای اندازه گیری دارایی ها خواهد بود. با توجه به اینکه در روال عادی فعالیت غالبا فرض نداوم فعالیت مورد توجه می باشد، لذا در سوابق حسابداری دارایی ها به بهای تمام شده تاریخی انعکاس می یابند. براساس کمیته استاندارد هر مجموعه تجاری برای مدت طولانی به فعالیت ادامه می دهد، فعالیت ان قابل پیش بینی است، تمایلی به کاهش و یا انحلال شرکت وجود ندارد.
در پایان اجرای عملیات و بعد از وصول مطالبات و پرداخت بدهی ها نتایج واقعی مشخص می شود و با توجه به اینکه حسابداران برای ثبت اطلاعات مالی نمی توانند تا پایان پروژه صبر کنند بنابراین دوره های مالی برای گزارش های مالی مشخص می شود. در فرض دوره مالی صاحبان سرمایه، بستانکاران و اعتباردهندگان از نتیجه کارکرد و کارایی واحد تجاری مطلع می شوند، با بستانکاران تسویه حساب صورت می گیرد. گزارشات در انتهای هر دوره و مجزا از سایر دوره ها ارائه می شوند. صورت های مالی با دوره مالی قبل مقایسه می شوند.
براساس فرض تعهدی، درآمدها به محض تحقق و هزینه به محض تحمیل، بدون توجه به زمان دریافت یا پرداخت وجه نقدمربوط شناسایی و ثبت می شوند.
حسابداران مبادلات را به ریال ثبت می کنند.حسابداران فرض می کنند قدرت خرید ریال همواره ثابت است. فرض ثبات واحد پولی بر مبنای نادیده گرفتن تاثیرات تورم استوار شده است. این فرض به حسابداران اجازه می دهد محاسبات خود را با تصور اینکه قدرت خرید پول ثابت است، انجام می دهند. در کشورهایی مثل کشور خودمان که نرخ تورم بالاست حسابداران ناگریز هستند مقادیر پولی گذشته براساس قواعد و استانداردهای حسابداری با قدرت خرید جاری پول اندازه گیری کنند.
براساس اصل بهای تمام شده دارایی ها و خدمات خریداری شده باید به بهای تمام شده واقعی خود ثبت شوند. حتی اگر خریدار معتقد باشد در معامله سود کرده و مبلغ دارایی بیش از مبلغ پرداختی ارزش دارد. به هرحال مبلغ پرداختی در مبادله ملاک قرار می گیرد و بهای تمام شده نعادل ارزش نقدی هر مبادله می باشد. همچنین بر اساس اصل بهای تمام شده مادامی که یک دارایی در واحد تجاری نکه داری می شود باید بهای تمام شده ان نیز در حساب های ان واحد باقی بماند. زیرا بهای تمام شده دارایی یک اندازه گیری قابل اتکا می باشد.
در اصل تحقق درآمد بدون توجه به زمان دریافت وجه نقد، تنها در زمان تحقق شناسایی می شوند
در اصل تطابق هزینه ها با درامدها اندازه گیری سود در هر دوره مستلزم مقابله هر دوره هزینه با درامدهای همان دوره است.
تمامی اطلاعات در تصمیم گیری مدیران مالی تاثیرگذار است
جمع اوری و ثبت و تهیه گزارشات مالی از پایه های اساسی حسابداری می باشد. مهمترین این عوامل برمبنای فرضیه های ثابتی شکل گرفته اند. که مفروضات حسابداری می باشند. مفروضات به تنهایی برای اجرای قوانین کافی نیستند. مفروضات حسابداری باید در چهارچوب و دستورالعمل هایی که قوانین حسابداری بر اساس ان اجرا شود، قرار گیرد که به ان اصول حسابداری گفته می شود. مفروضات به معنی شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که مناسبات محیط حسابداری است. اما اصول رویکرد کلی در شناسایی و اندازه گیری رویداد حسابداری مورد استفاده قرار می گیرد.
بیشتر بخوانید: حساب های انتظامی چه نوع حسابهایی هستند؟
میثاق حسابداری یا به عبارتی اصول محدود کننده حسابداری، در راستای روشن ساختن و شفافیت ثبت و گزارشات مالی گام بر میدارند. میثاق حسابداری مسیر حسابدار را مشخص می کند. میثاق حسابداری اثر تعدیل کننده ای بر حسابداری و گزارشات مالی دارد. و می توان از میثاق های چهارگانه حسابداری بصورت زیر نام برد و در ادامه هر یک از این میثاق ها را بطور کامل شرح می دهیم.
اصل فزونی منابع بر مخارج یا کارایی هزینه، به مقرون به صرفه بودن اطلاعات حسابداری اشاره دارد. تهیه گزارشات مالی زمان و هزینه زیادی دارد که این گزارشات برای اهداف شرکت ها و تصمیم گیری مدیران الزامی است ولی نباید هزینه تهیه گزرش به منافع ان فزونی پیدا کند. این اصل به محدودیت هزینه ای گزارشات اشاره دارد. محدودیت های هزینه تهیه گزارشات می تواند مشکل افرین باشد. میزان دقت به کار رفته برای تهیه گزارشات به اهداف مالی ان بر می گردد و در راشتای هزینه بر بودن تهیه گزارشات است.
اهمیت گزارشات بر اساس اطلاعات جمع اوری شده است. اطلاعات موثر می بایست جمع اوری شوند و مابقی اطلاعات که اهمیت خاصی ندارد نباید وقت و هزینه برایش صرف شود. تمامی سازمان ها باید بتوانند کم هزینه ترین اطلاعات را با دقت بالا و در زمان کم جمع اوری کنند بنابراین مهم است که بر روی اطلاعات اصلی و مهم سرمایه گذاری زمانی کرد
اصل محافظه کاری اعمال قضاوت برای انجام براورد در مواردی که درامدها یا دارایی ها بیشتر از واقع و هزینه کمنر از بدهی ارائه نشود. پیش بینی درامدها و هزینه ها و تردید مقادیر درامد و هزینه باید محتاط باشد . در این اصل باید حداقل درآمد و حداکثر هزینه در نظر گرفته می شود.
تعدیل و اصلاح روش حسابداری مطابق با زمینه فعالیت سازمان باید باشد. استفاده از روش های خصوصی سازی و بهینه و سودمند بودن نسبت به روش های دیگر حسابداری الزامی است. هر صنعتی رویه خاص حسابداری خود را دارد. بکارگیری رویه های استثنایی حسابداری برای هر صنعت می تواند بسیار سودمند و کم هزینه تر باشد. در این اصل هزینه های سازمان کاهش می یابد، اطلاعات بیشتر و بهتر در اختیار قرار می گیرد. پیچیدگی گزارش های مالی نسبت به روش سنتی کاهش پیدا می کند.
ارسال نظر جدید
پیام خود را وارد نمایید تصویر امنیتی را وارد نمایید ایمیل وارد شده صحیح نمی باشد نام و نام خانوادگی خود را وارد نمایید